พิมพ์

Please login or register.
1 ชั่วโมง 1 วัน 1 สัปดาห์ 1 เดือน ตลอดกาล
เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

[admin]

25ปีก่อน ..
.. ผมไม่รู้ว่าโชคดีหรือร้าย  ตอนนั้นผมเรียนรามฯปีที่ 2
ไปหาเพื่อนพึ่งมาจากต่างจังหวัค มาเรียนรามฯ ปีแรก และได้งานทำที่นี่ เป็นพนักงานเปิดประตู บาร์ญี่ปุ่นคนหนึ่ง แถวสีลม..
.. นั่งฟังเพื่อนคุยอย่างตื่นเต้น และสนใจอย่างมาก และผมอยากทำงานแบบเพื่อนบ้าง
 เพื่อนบอกว่าลองมาสมัครดู

.. ผมลองมาสมัครงาน และก็ได้งานทำ เป็นพนักงานเปิดประตูบาร์
 เราทำได้ เงินเดือน 1,000 บาท    (สมัยนั้น ข้าวแกง จานละ 10 บาท)

.. งานก็ไม่ยาก บ่าย 4โมง เข้างาน
.. เริ่มจาก ดูดฝุ่น เช็ดโต๊ะ ซักผ้าเย็น ผ้าร้อน (เป็นผ้าขนหนู สำหรับลูกค้าเวลา เข้าห้องน้ำ จะได้รับผ้า  ร้อน ใส่ในซึ้งอบไอน้ำ+ออดิโคโลน 4711 ใช้เช็ดหน้า เช็ดมือตามถนัด)
 ร้านเปิด 1ทุ่ม ถึง ตี1 เวลานั้น ผมจะนั่งอยู่หน้าประตู ซึ่งอยู่ชั้นสอง ของตึก
 เวลามี ลูกค้า(ส่วนมากคนญี่ปุ่น) ผมก็เปิดประตู โค้งศีรษะ พร้อมกล่าวคำ ว่า "คัมบังวะ อิระไชมาเซะ" (สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับ)
เวลา ลูกค้ากลับ โค้งศีรษะ พร้อมกล่าวคำ ว่า "โดโมะ อาระงาโตะ"
(ขอบคุณมากครับ)  เรียนรู้จากสาวๆ ในร้านครับ ผมจำไม่ค่อยได้ว่าเธอเป็นใครบาง เพราะ
ผ่านไป 7 วัน 
มีบาร์เปิดใหม่ใกล้ๆ กัน ชื่อ LULU (ลูลู้) เจ้าของเป็นคนญี่ปุ่น ผู้จัดการเป็นคนไทย ที่สำคัญ เป็นเพื่อนที่เรียน โรงเรียนเดียวกับผม ตอน มัธยมต้น ชื่อ ส. และมีเพื่อนอีกคนที่เรียนด้วยกัน เป็นพนักงานเซิฟ ชื่อ ต. ผมรีบไปสมัครงานกับ เพื่อน ส. และก็ได้งาน เป็น พนักงานเซิฟ เงินเดือน 1,500 บาท

 

[admin]

.. มีแบบฟอร์มให้ใส่ ทักซิโด้สีขาวสายรัดเอวสีดำ หูกระต่ายสีดำ (ดูรูป)
ร้านเปิดใหม่..รับพนักงานใหม่ เกือบทุกเดือน เจ้าของร้าน เอาใจใส่ลูกค้า อย่างดีเยี่ยม
ผจก. ส เพื่อนผม เก่ง มืออาชีพ ผมแอบรียนรู้ วิธีการทำงาน แนวคิด ต่างๆ จาก เจ้าของร้านและเพื่อนผม อย่างมากมาย
ผมทึ่ง ในตัวเพื่อนที่เป็น ผจก. อย่างมาก อายุมากกว่าผมปีเดียว

..บรรยากาศ ภายในร้านมีขนาดประมาณ 7 เมตรX 12เมตร มีเคาน์เตอร์บาร์ เป็นวงรี มีที่นั่ง 23 ที่
มีโซฟา นั่ง ได้ 2-3 คน 3 ชุด นั่ง ได้ 5 คน 1 ชุด

..ที่นี่ดีกว่าที่แรกมาก มีแม่บ้านทำความสะอาด มีพนักงานเปิดประตู ผู้ชาย (พี่ อ. เป็นพี่ชาย ผจก. ส)
พนักงาน สาวๆ ประมาณ 25 คน ดูดี ทั้งนั้น หลายคนไม่เคยทำงานกลางคืน

เจ้าของดีมากครับ มีการจ้าง เซนเซ (คุณครูสอนภาษา) มาสอนพนักงานให้สามารถ พูดภาษาญี่ปุ่นได้
 
ผมแอบคิด...ผมน่าจะเป็นเจ้าของบาร์ญี่ปุ่นได้

[admin]

.. ในวัย 17ปี ผมทำงานด้วยความสนุก และมีความสุข จากรายได้ (เงินทิป) ที่ดีมากสำหรับผมในช่วงนั้น  อยู่ในวงล้อม สาวๆ สวยๆ น่ารักทั้งนั้น ได้คุย หยอกล้อ กับเธอทั้งหลาย แต่ทุกคน อายุมากว่าผมทั้งนั้น

.. ในแต่ละวัน ผมได้เรียนรู้วิธีทำงาน จากเจ้าของร้าน เช่นการดูแลลูกค้า การดูแลพนักงาน ฯลฯ
ผมเรียนรู้จากเพื่อนที่เป็น ผจก. ผมถามปัญหาข้อสงสัย ต่างมากมาย ไม่นานนักผมสามารถทำงานแทนเพื่อนผมได้ ไม่ยอมเป็นเด็กเสริฟตลอดไป

.. ผมมีรายได้ไม่ต่ำกว่า 200 บาทต่อวัน จากเงินทิป จากการซื้ออาหาร เช่นปลาหมึกย่าง บุหรี่


รูปเพื่อนๆ ที่ร่วมงาน

[admin]

..ปลาหมึกย่าง รายได้หลัก 3ตัว 10 บาท สมัยนั้น

ย่าง แล้วบด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยาว เกือบ 50 ซม.

50 บาท + ทิป อีก

.. บุหรี่ ซองละ 20 บอกลูกค้า 40+ ทิป

.. เงินหาง่ายจริงๆ

หลังเลิกงานตี1 เพื่อนๆ ก็นั่งดื่มเหล้า คุยกัน ผมดื่มโค๊ก (ดื่มไม่เป็นครับ เด็กด๊)

คุยกันทุกคืน จนเริ่มสนิทกัน เริ่มออกเที่ยว

บางคืนก็ส่งสาวๆ กลับบ้าน เป็นธรรมดา ในกลุ่มสาวๆ   

ผมยังโสด ซิ่ง ไม่เคยเที่ยว อยู่ใกล้ สาวๆ เริ่มสนใจ บางคน 

แต่กฎเหล็ก ของร้าน ข้อหนึ่งสำคัญคือ ห้าม พนักงานชาย กับ พนักงานหญิง ในร้าน เป็นแฟนกัน

เจ้าของร้าน กลัวเกิดการหึงหวง จะทะเลาะกับลูกค้า เสียหายถึงร้าน   

[admin]

ผมประสบการ์ณน้อย ส่วนมากนั่งอ้าปาก รับฟังพี่ๆ เพื่อนๆ คุยกัน

..เริ่มหัดสูบ บุหรี่ จำได้เลยครับ ขอลูกค้า ซาเรม สีเขียว

ก่อนหน้านี้ ผมไม่สูบ และแอนตี้ เพื่อนๆ ที่สูบด้วย

แต่เพราะเข้ามาอยู่ในบรรยากาศแบบนี้ ทุกคนสูบบุหรี่ เป็น เลยลองดู

ความรู้สึกครั้งแรก มันไม่ได้เรื่อง ผ่านไป หลายเดือน ยังสูบไม่เป็นครับ 

..เรื่องสาวๆ ผมเนื้อหอมพอสมควร เริ่มมีสาวๆ มาไต่มาตรอม (ไม่ใช่ขี้นะครับ)

แถวหน้าร้าน ปัจจุบันเป็นตึกธนิยะพลาซ่า เดิมเป็นลานจอดรถ ด้านหน้าถนนสีลมมีตึก ธนาคารโตเกียวแบ็งค์

เวลากลางคืนข้างตึกโตเกียวแบ็งค์ จะมีร้านค้า รถเข็น นำอาหารมาขาย เช่นก๋วยเตี๋ยวไก่ ข้าวแกง

ผมก็ได้อาศัยอาหารแถวนี้ นั่งกิน นั่งเล่นทุกคืน

[admin]

งานเยอะ+ความขี้เกียจ ของผม ทำให้เวลาเหลือน้อย
จะพยายาม ทบทวนแล้วมาเขียนต่อครับ